Je blijven verwonderen en om je heen kijken, vind ik heel belangrijk. Door je te verwonderen en dingen als het ware ‘opnieuw’ te zien, kun je geïnspireerd raken.
Een belangrijke inspiratiebron is de natuur; die heeft zoveel vormen en zoveel processen voor ons in petto dat deze bron nooit opdroogt. Steeds weer zie ik nieuwe vormen, kleuren, structuren en sferen. Dat kan een zaaddoos zijn, maar ook een berijpt boerenveld of een speling van het licht.
Daarbij is stilte voor mij heel belangrijk. Vanuit de stilte in mezelf (en om me heen) kan ik mijn verbinding met de buitenwereld verdiepen. Alleen vanuit de stilte kan ik de wereld onbevangen tegemoet treden en kunnen er nieuwe dingen of inzichten ontstaan.
Verder kan alles wat op mijn weg komt en waarover ik mij verwonder of wat mij triggert een inspiratiebron zijn. Dat kunnen vreemde culturen zijn, (oude) religies, woorden (o.a. poëzie), muziek, vormen, architectuur, structuren of materialen.
“Stilte is niet de afwezigheid van geluid. Stilte is de diepste klank” (Tao Meng)